راهنمای رفتن به پیست اسکی آلوارس؛ جایی در ارتفاع 3200 متری - مهسان بلاگ

پیست اسکی آلوارس کجاست؟

پیست های اسکی ایران فقط در اسم های نام آشنایی مثل پیست شمشک و دیزین، آبعلی یا کوهرنگ خلاصه نمی شوند. پیست اسکی آلوارس در سرعین اردبیل، یکی دیگر از این پیست هاست که از همه پیست های اسکی ای که می شناسیم بزرگتر است.

این پیست در 24 کیلومتری اردبیل قرار گرفته و جهت رسیدن به آن هم سخت نیست. از اردبیل به سمت سرعین می رویم و از آنجا جهت روستای آلوارس را در پیش می گیریم.

برای آغاز خیابان ولیعصر سرعین تا کمربندی را به سمت غرب باید برویم و در میدان به سمت راست بپیچیم. بعد در میدان بعدی باید جاده سمت چپ را20 کیلومتر ادامه بدهیم تا بعد از گذشتن از روستاهای گازیر، علیداشین، اوجور و آلوارس به پیست اسکی برسیم. 50 متر مانده به روستای آلوارس باید در سمت راست به سمت روستای چای گوزی برویم. تله سیژهای اینجا ما را تا پای کوه می رسانند.

اگر ماشین نداریم، می توانیم از سرعین تاکسی دربست هم بگیریم.

چرا پیست آلوارس سرعین؟

در سرعین گشته ایم، یکی از آبگرم هایش را امتحان نموده ایم و بعد اگر دلمان برف خواست می توانیم راهی آلوارس شویم. البته این به شرطی ست که پاییز، زمستان یا بهار را برای رفتن به اینجا انتخاب نموده باشیم؛ زمانی که قله ها پربرف اند و می توان خنکی را حس کرد. در بهار، مه این منطقه را دربرمی گیرد و دشت ها هم پرگل اند.

ارتفاع پیست آلوارس سرعین از سطح دریا 3200 متر است و همین کافی ست که بفهمیم اینجا خیلی سردتر از مناطق پایین دست است. وقتی به آن بالا برسیم، اگر اسکی بلد نباشیم، کلاس آموزشی هم برایمان برگزار می گردد.

برخی ها می گویند زمانی الوار منطقه از این منطقه تامین می شده، به همین دلیل هم اسم این روستا در قدیم الوارستان بوده و بعد به آلوارس تغییر نموده است.

نظریه های دیگری هم وجود دارد، مثل این گفته که شخصی در گذشته در این روستا زندگی می نموده که ادعا داشته وارث روستاست. بعد از مرگش، مردم، اسم فرزندانش را آل وارث گذاشتند. نظریه دیگری هم وجود دارد؛ اجداد روستا پارسیان بوده اند و به همین دلیل اسم روستا به آل پارس معروف شده .

در همان زمان قدیم، ایل شاهسون هم در دامنه های اینجا ساکن بودند و چادرهایشان را می شد، دید؛ اما همراه با کوچ، آنها هم در مناطق دیگر پراکنده شده اند و حالا فصل دیدن چادرهایشان در بهار و تابستان است.

آلوارس را به چشمه های پرآبش می شناسند و کشک و دوغ و سبزی های محلی. اگر در فصلش به این منطقه سفر نموده باشیم، عشایر را هم می بینیم و می توانیم از آنها این چیزها یا نان محلی داغ و تازه از تنور درآمده هم بخریم.

جاذبه های این منطقه یکی دوتا نیست. همانطور که با تله سیژ بالا می رویم، چشم اندازی از قله های هرم داغ هم پیش رویمان است و کمی آنطرف تر دریاچه سبلان قرار گرفته. چشمه مین داغ، چشمه ایست که می گردد از آن ماهی قزل آلا گرفت و چشمه گوگور، چشمه ایست که از دل زمین می جوشد و در همین منطقه قرار گرفته است. همه چیز مهیاست که کمی از دودودم شهر فاصله بگیریم و چند ساعتی را برای خودمان باشیم؛ بعد که پایین برگردیم دوباره زندگی شهری منتظرمان است.

عکس: خبرگزاری ایرنا و خبرگزاری میزان

bestcanadatours.com: مجری سفرهای کانادا و آمریکا | مجری مستقیم کانادا و آمریکا، کارگزار سفر به کانادا و آمریکا

مجله سرگرمی: مجله سرگرمی و گردشگری